பக்தியால் முக்தி பெற்ற மான்: ஒரு தெய்வீகக் கதை 🌟
ஒரு காலத்தில், புன்ய நதிக்கரை அருகே, தெய்வீகமான வனமொன்று அமைந்திருந்தது. அங்கே, மிகவும் சாந்த குணமுடைய ஒரு மான் வாழ்ந்து வந்தது. இந்த மான் மற்ற சாதாரண மான்களைப் போல இல்லாமல், அருகிலிருந்த முனிவர்களின் ஆசிரமத்தின் ஆன்மீகச் சூழலால் வெகுவாக ஈர்க்கப்பட்டிருந்தது.
பகவான் ஶ்ரீ விஷ்ணுவின் மீது பக்தி
தினமும் அதிகாலையில், முனிவர்கள் பகவான் ஶ்ரீ விஷ்ணுவின் திருநாமங்களையும் வேத மந்திரங்களையும் ஓதுவதை மான் மிகுந்த கவனத்துடன் கேட்கும். அந்தத் தெய்வீக ஒலிகளின் பலனாக நாளடைவில் விஷ்ணுவின் நாமத்தின் மீது மாபெரும் ஈர்ப்பு ஈர்ப்பு ஏற்பட்டது, அது மெல்ல மெல்ல வளர்ந்தது. பகவான் ஶ்ரீமன் நாராயணனின் ரூபங்களும் லீலைகளும் அதன் மனதிற்குள் ஆழமாகப் பதிந்தன.
மானின் அமைதியான மற்றும் சாந்தமான நடத்தையைக் கண்ட முனிவர்கள், அதனை அங்கேயே, பாதுகாப்பாக இருக்க அனுமதித்தனர். அருகில் இருந்த ஆலயத்தின் மணியோசை கேட்கும் போதும், தீபாராதனை காட்டப்படும் போதும், அந்த மான் மிகுந்த மரியாதையுடன் தலை வணங்கியது. அது மற்ற விலங்குகளைப் போல் பிரசாதத்திற்காக ஒருபோதும் ஆவலுடன் நிற்கவில்லை; ஆனால், கண்ணில் பெருகும் நீருடன், பக்தியுடன் பகவானை நோக்குவதை வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தது.
மாபெரும் தவமோ, கடினமான மந்திர உச்சரிப்போ செய்யாவிட்டாலும், பக்தர்களின் சங்கத்தாலும் மற்றும் பகவானின் புனித நாமத்தைக் கேட்டதாலும் மட்டுமே அந்த மானின் இதயம் சிறிது சிறிதாகத் தூய்மை அடைந்தது.
இறுதித் தருணமும் முக்தியும்
காலங்கள் கடந்தன. ஒரு நாள், முதுமையுற்றதால் பலவீனமடைந்த மான், ஆலயத்தின் புனித ஆலமரத்தடியில் அமைதியாக வீழ்ந்தது. உயிர் பிரியும் அதன் இறுதித் தருணத்தில், அது வேறு எதையும் நினைக்கவில்லை; காற்றில் கம்பீரமாகப் பறக்கும் திருக்கோவில் கோபுரத்தில் கட்டப்பட்ட கொடியை உறுதியாகப் பார்த்தது. அதன் பலவீனமான இதயத்தில், கடைசி எண்ணமாக "ஓ, பகவான் விஷ்ணு ஓ நாராயணா ஓ கிருஷ்ண ..." என்னும் தான் சாதுக்களின் திருவாயால் கேட்ட பகவத் நாமம் மட்டுமே நிலைத்திருந்தது.
அந்த ஒரு தூய்மையான எண்ணத்தின் பலனாக, சங்கு, சக்கரம் ஏந்திய விஷ்ணுவின் தூதர்கள் அங்கே தோன்றினர். அவர்கள் கருணையுடன் அந்த மானின் சூட்சும உடலைக் கைக்கொண்டு, அங்கே இருந்தவர்களுக்குக் கீழ்க்கண்ட உண்மையைப் பிரகடனம் செய்தனர்: "பக்தர்களின் அருகில் வசிப்பவன், பகவானைப் பற்றிய பெருமைகளைச் செவிமடுப்பவன், அவர் திருவுருவை வணங்குபவன் ஆகிய யாரும் தனது செயல்களின் பிணைப்பால் பாதிக்கப்பட மாட்டார்கள்."
மானின் சூட்சும சரீரத்தை அவர்கள் உடனே வைகுண்டத்திற்குக் கொண்டு சென்றனர். அங்கே அதற்குத் திவ்யமான ஒளி பொருந்திய புதிய வடிவம் கொடுக்கப்பட்டு, நித்திய சேவை செய்யும் பேறு கிடைத்தது. சாதாரணமான ஒரு மான், பக்தர்களின் சங்கம் மற்றும் திருநாம செவிமடுத்தல் மூலம் மிக உயர்ந்த முக்தியை அடைந்தது!
✨ கதை உணர்த்தும் நீதிகள்:
பக்தர் சங்கம் மற்றும் திருநாமச் செவிமடுத்தல்: பக்தர்களுடன் இணைந்திருப்பதும், இறைவனின் திருநாமங்களைக் கேட்பதும் எந்தவொரு உயிருக்கும் முக்தியை அளிக்கவல்ல எளிய வழிகள்.
தூய்மையான இதயம் முக்கியம்: பகவான் நாம் செய்யும் சடங்கு முறைகளையும் சம்பிரதாயங்களையும் பார்ப்பதில்லை; மாறாக, நம் இதயத்தின் தூய்மையை மட்டுமே காண்கிறார்.
தாழ்மையான பக்தி: மிகப் பெரிய அறிவோ, செல்வமோ தேவையில்லை. தாழ்மையான பக்தியுடன் கூடிய மனப்பான்மையே மிக உயர்ந்த கதியைக் கொடுக்கும்.
🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁
ஹரே கிருஷ்ண ஹரே கிருஷ்ண கிருஷ்ண கிருஷ்ண ஹரே ஹரே
ஹரே ராம, ஹரே ராம, ராம ராம, ஹரே ஹரே
🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁
ஹரே கிருஷ்ண🙏
🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁
மேலும் இதுபோன்ற ஆன்மீக தகவல்களை கீழ்க்கண்ட இணைப்பில் தொடர்பு கொள்ளவும்.

Comments
Post a Comment